Christe upp- og niðurtökuborð (takeup table) fyrir filmu, framleitt í Bandaríkjunum árið 2001. Borðið var notað með Christe diskakerfi sem hýsti filmuna.

Borðið var notað í Smárabíói á árunum 2001–2010 til þess að líma saman filmur í eina köku en filmurnar bárust Smárabíói frá framleiðanda á 4–10 x 20 mínútna spólum. Sýningarmaðurinn sá um að líma saman byrjun á spólu 2 (head) við endann á spólu 1 (tail) o.s.frv., mynd við mynd þannig að kvikmyndin varð að einni heild. Þegar búið var að líma filmuna saman var hún tilbúin til sýningar. Diskakerfið samanstóð af þremur diskum. Fyrir eina bíómynd þurfti tvo diska, hver samstæða gat því hýst tvær filmur samtímis. Ein diskasamstæða var við hverja sýningarvél, filman fór beint af einum disk í gegnum sýningarvélina inn á annan (tóman) disk. Þegar sama filma var sýnd í tveimur sýningarsölum samtímis þurfti að þræða á milli véla og fór filman þá meðfram veggjum yfir í næstu sýningarvél og diskakerfi þess salar. Plattarnir höfðu allir sjálfstæða virkni með skynjara sem ákvað hraðann á disknum en filman innst þurfti að snúast hraðar heldur en það sem var yst þar sem sýnt var innan úr filmunni/kökunni.

Í einum sýningarsalnum var möguleiki á að sýna svokallaðan endless (endalausan) platta sem virkaði þannig að byrjunin og endirinn á filmunni voru límd saman þannig að filman var sýnd í lúppu sem iðntölvan sá um að stýra. Sá platti var ekki mikið notaður þar sem hann var bilanagjarn og fór þessi aðferð verr með filmuna.